मलाई पनि तिमी जस्तै स्वतन्त्र भएर हिड्न मन लाग्छ
तर मेरा गोडा मात्र बाधिएका छैनन्
संकार र सामाजिक बन्धनले
हरेक पक्षबाट जेलिएकी छु म
फुत्किनै नसक्ने गरी
बेरिएकी छु म
म सोंच्छु, मनन गर्छु
आखिर मलाइ मात्र किन अंकुस
तिमी त स्वतन्त्र छौ मलाई मात्र किन बन्धन ?
आदर्शका नारा जति घन्काए पनि
जति हडताल विरोध र प्रदर्शन गरे पनि
वास्तविकता रित्तै छ
जति वकालत गरे पनि
हात लाग्यो जिरो
हातमा फाइल बोकेर हक हितका लागि वकालत गर्न हिड्नेहरु
आफै पीडित छन् थाहा नपाउने गरी
किनकी,
तिम्रो सोच बदलिएको छैन
संकारका नाममा धब्बा बनेका कुसंकारहरू
मेटिएका छैनन
तिम्रो मन फेरिएको छैन
अनि कसरी फेरिन सक्छ मेरो परिवेस ?
तिमी एकैछिन म भएर बाँच
मेरा रहरहरू आफु भित्र सांच
मेरो जीवन भोगेर हेर
मेरो पीडा सहेर बस
अनि मात्र तिम्रो मन फेरिन सक्छ
मेरो परिवेस सहज हुन
तिम्रो सोंच बदलिनु पर्छ
तिम्रो मन फेरिनु पर्छ।।।
[नेपालीपोष्ट.कम मा प्रकाशित]
Friday, July 24, 2009
Monday, July 13, 2009
जोडौं संबन्ध हामी
आजकल मेरो देश एक्लिएको छ
आत्तिएको छ
निस्सासिएको छ
जताततै लुटपाट, अपहरण,हत्याले
कमजोर बन्दै गएको छ
एक अर्कासंगको संबन्ध छुटेको छ
भाइचाराको नाता टुटेको छ
चेलीहरुको बलात्कार बेचबिखन
स्कुले बालबालिकाको अपहरण
युवाहरु विदेश पलायन
यस्तै दर्दनायक कथाको श्रीङ्खला बनेको छ मेरो देश।
मलाई लाग्छ
इतिहासले वीर नेपाली भनेर चिनाएको मेरो देश
शक्तिहीन बन्दै गएको छ
रणभूमीमा परिणत भएको छ
हामी सबै एक्लै भएका छौं
कोही कसैमा विश्वस्त छैन
जसले सक्यो उसले हान्यो, मा-यो
हार गुहार छैन
विवेकशील मानिएका हामी मानव
पशु भन्दा पनि गिरेका छौं
आफ्नो विवेकको प्रयोग गर्न नसक्ने
अविवेकी बनेका छौं
न्याय सिकाउने मेरो देश
आफै अन्यायको चपेटामा परेको छ
आज आफै पीडित छ
बेसहारा बनेको छ मेरो देश
आँशु मात्र बगेको छैन रगतमा डुबेको छ
आस्था, बिश्वास,प्रेम र सहयोग जस्तो पवित्र भावना
गुमाउँदै छौं हामी
अब होसियार बनौं हामी
सोंच बदलौं हामी
भाइचाराको नातालाई पुनर्ताजगी गरी
फेरी एक बनौं हामी
कहिल्यै नटुट्ने गरी
कहिल्यै नछुट्ने गरी
जोडौं संबन्ध हामी
फेरी विच्छेद नहुनेगरी।।।
[नेपालीपोष्ट.कम मा प्रकाशित]
आत्तिएको छ
निस्सासिएको छ
जताततै लुटपाट, अपहरण,हत्याले
कमजोर बन्दै गएको छ
एक अर्कासंगको संबन्ध छुटेको छ
भाइचाराको नाता टुटेको छ
चेलीहरुको बलात्कार बेचबिखन
स्कुले बालबालिकाको अपहरण
युवाहरु विदेश पलायन
यस्तै दर्दनायक कथाको श्रीङ्खला बनेको छ मेरो देश।
मलाई लाग्छ
इतिहासले वीर नेपाली भनेर चिनाएको मेरो देश
शक्तिहीन बन्दै गएको छ
रणभूमीमा परिणत भएको छ
हामी सबै एक्लै भएका छौं
कोही कसैमा विश्वस्त छैन
जसले सक्यो उसले हान्यो, मा-यो
हार गुहार छैन
विवेकशील मानिएका हामी मानव
पशु भन्दा पनि गिरेका छौं
आफ्नो विवेकको प्रयोग गर्न नसक्ने
अविवेकी बनेका छौं
न्याय सिकाउने मेरो देश
आफै अन्यायको चपेटामा परेको छ
आज आफै पीडित छ
बेसहारा बनेको छ मेरो देश
आँशु मात्र बगेको छैन रगतमा डुबेको छ
आस्था, बिश्वास,प्रेम र सहयोग जस्तो पवित्र भावना
गुमाउँदै छौं हामी
अब होसियार बनौं हामी
सोंच बदलौं हामी
भाइचाराको नातालाई पुनर्ताजगी गरी
फेरी एक बनौं हामी
कहिल्यै नटुट्ने गरी
कहिल्यै नछुट्ने गरी
जोडौं संबन्ध हामी
फेरी विच्छेद नहुनेगरी।।।
[नेपालीपोष्ट.कम मा प्रकाशित]
Subscribe to:
Posts (Atom)
ऊ केही गर्दिन, ऊ हाउस वाइफ हो
ऊ केही गर्दिन ऊ हाउस वाइफ हो। उसले हाउस् वाइफ भन्ने शब्द सुनेकी मात्र हो अर्थ बुझेकी छैन उसको श्रीमानले उसको परिचय यसरी नै दिने गरेक...
-
यौटा पाङ्ग्रा पुरुष हो अर्को नारी जानी चलाउनु पर्छ रथ बराबरी तानी।। विस्वास र भरोसाको गोरेटोमा हिड्न एक अर्काको मान राख्ने हुनु पर्छ बा...
-
ऊ केही गर्दिन ऊ हाउस वाइफ हो। उसले हाउस् वाइफ भन्ने शब्द सुनेकी मात्र हो अर्थ बुझेकी छैन उसको श्रीमानले उसको परिचय यसरी नै दिने गरेक...
-
(Dedicated to my lovely son, Aagat Awasthi, on his 24th birthday, and to all his age-group-peers, whose birthday falls on 21st March.) ति...