गजल १४

सधै साथ कहाँ हुन्छ मान्नु पर्छ त्यो पनि
संसारको रीत यस्तै जान्नु पर्छ त्यो पनि।।

एक्लै आउने एक्लै जाने संगै कोही हुन्न रे
प्रकृतिको नियम यस्तै धान्नु पर्छ त्यो पनि।।

बाँचुन्जेल माया मोह आफन्त र पराई
सबै एकै हुँदैनन् रे छान्नु पर्छ त्यो पनि।।

फुस्किन्छ कि मायाजाल,छुटे कि त आफन्त
शाहस अनि मायाँले नै बान्नु पर्छ त्यो पनि।।

गाह्रो हुन्छ रीत मिलाई जीतको सास फेर्नलाई
कहिले काहीँ हार मानी तान्नु पर्छ त्यो पनि।।

दलहरुका कुरा

कांग्रेसीको बानी त्यस्तै बसी कुरा काट्ने मात्र
काम केही गर्ने होइनन् ठूला भाषण छाँट्ने मात्र।।

आफ्नो हुती केही छैन अरुसंग ठ्याक्क मिली
कहिले यता कहिले उता एमाले चै चाट्ने मात्र।।

जंगलबाट आएदेखि सदन सम्म पुग्दा पनि
माओबादी सधैभरी आफ्ना कुरा ढाँट्ने मात्र।

आफू सधै अल्प मतमा अरू दलको बुइ चढी
मधेशी दल पदसंग आफ्नो मत साँट्ने मात्र।।

साना दलका लुला खुट्टा आफै टेक्ने छैन आँट
जस्लाई द्ह्रो हुनु पर्छ उसले तिनलाई बाट्ने मात्र

आफ्नै मात्र दुनो सोझ्याई सहमतिमा नआउँदा
जति सभा बसे पनि दलका कुरा फाट्ने मात्र।।

गजल १३

मैले बास माग्न जाँदा उस्को मन खाली थियो
दूई जना अटाउने सानो एउटा पाली थियो।।

रमाइदिएँ त्यै पालीमा गुराँस जस्तै फूलिदिएँ
हाम्रो बाग सजाउने उ चाहीं राम्रो माली थियो।।

उस्को अरू को थियो र आँखाको म नानी भएँ
मेरो पनि उ नै एउटा समाउने डाली थियो।।

आँशु सबै उधारेर हासो खोजी टालिदिएँ
त्यसपछि त जीवनमा सबै तिर लाली थियो

खुशीको गीत उसले रच्यो मैले त्यही गाइदिएँ
त्यो गीतमा धुन भर्ने हाम्रै हातको ताली थियो।।

प्रणय दिवसको शुभकामना

"तिम्रा सारा दु;खहरु आजै देखि मेटियोस्
दुख बुझ्ने मन मिल्ने एउटा साथी भेटियोस्।।"

प्रणय दिवसको हार्दिक मंगलमय शुभकामना सबैलाई!!!

गजल १२

मैले जस्तै तिमीले पनि माया गरे हुन्थ्यो
कहिले काहीं साँझपख बेसी झरे हुन्थ्यो।।

स्थीर छैन यो मनलाई कति डुलाई राखु
त्यो मन पनि बरु अब यतै सरे हुन्थ्यो।।

तिम्रो भन्दा मेरो पनि कम्ति छैन माया
माना पाथी ल्याई बरु ऐले भरे हुन्थ्यो।।

वारि म छु पारी तिमी भेट त्यसै हुन्न
आँट गरी तिमीले नै खोली तरे हुन्थ्यो।।

दुबै जना संगै संगै मिली बस्नलाई
आइपरेका बाधाहरु सबै टरे हुन्थ्यो।।

संबिधान

संबिधान किन लेख्ने? कसले लेख्छ?

संभव भए सम्म सबै देश विदेश घुम्ने
बिहानको समयमा हावा खान डुल्ने
धाम धुम जसरी नि पैसा कमाउने
नपाएको दु:ख आफै किन बेसाउने।

कि त मन्त्री हुनु पर्छ कि त सांसद बन्नु पर्छ
नगरेरै पुगेपछी किन काम गर्नु पर्छ

लेख्ने कुरा सकिदैन दिन बिती सक्यो
खरीयत छैन अब म्याद गुज्रिसक्यो
नेता हुन गाह्रो छैन भाषण घोके पुग्छ
कुर्ची तानातानमा कसले संबिधान लेख्छ?

गजल ११

बैंशालु त्यो यौवनमा जवानीको मात थियो
तिमी एक्लै म नि एक्लै त्यो जुनेली रात थियो।।

चकमन्न भएपछि मेरो छेउ आयौ तिमी
उस्तै उस्तै दूई आत्माको मिलनको बात थियो।।

गुम्सिएर बसेका ती भित्र भित्रै ब्यथाहरु
बिसाउन नपाएर मनमा ठूलो खात थियो।।

तिमी सामु देखेपछी मेरो होस हराउँदा
अँगालोमा थामी राख्ने तिम्रै कोमल हात थियो।।

चेत मेरो नआउँदै तिमीले आफ्नै काखमा लिई
अंग अंग छोइदिनु यो चाहीं ठूलो घात थियो।।

मेरो साथी

बल्ल मैले पाएको छु भने जस्तो साथी
कहिले राख्छु आफ्नै काखमा कहिले टेबुल माथी।।

मेरा मनका कुराहरु सबै टिपोट गरी
जोगाएर राखिदन्छ पाना भरी भरी ।।

देखाउन मन लागे आफ्ना सृजनालाई
पुर्‍याइदिन्छ एकैछिनमा सबै साथी भाइलाई।।

एउटा ठाउँ मन नपरे खोजिदिन्छ अर्को
जति चोटी ठटाए नि छैन झर्को फर्को।।

कसैलाई भेट्न खोजे गर्छ त्यो नि पुरा
सबैलाई बोलाएर गराइदिन्छ कुरा ।।

बैनी बस्छिन् क्यानडामा अमेरीका भाइ
कुरा गर्छन् दुबै जना मेरै सामु आई।।

दिक्क लागे घरी घरी बस्छु यसैसंग
देश विदेश घुमाएर पार्छ मलाई दङ्ग।।

पढन मन लाग्यो भने धेरै कुरा खोज्छ
के पढने हो हजुर भनी फेरी मलाई सोध्छ।।

कम्प्युटर हो नाम यसको मेरो मिल्ने साथी
कहिले राख्छु आफ्नै काखमा कहिले टेबुल माथी।।

गजल १०

तिमीसंग मैले माया लाको हुँदै होइन
चौतारीमा प्रेमको गीत गाको हुदै होइन।।

नभएका झुट्टा कुरा फैलाउँछौ तिमी
द्यौरालीमा भेट्न पनि आको हुँदै होइन।।

मेलापात दाउरा घाँस सबै काम छोडी
तिमीलाई खोज्दै बेसी धाको हुँदै होइन।।

अबदेखि जीवनभरी साथ दिन्छु भनी
तिम्रो सामु कसम मैले खाको हुँदै होइन।।

बाबा आमासंग तिमीले घरमा भेट गरी
मेरो हात माग्ने कुरा भाको हुँदै होइन।।