मैले बास माग्न जाँदा उस्को मन खाली थियो
दूई जना अटाउने सानो एउटा पाली थियो।।
रमाइदिएँ त्यै पालीमा गुराँस जस्तै फूलिदिएँ
हाम्रो बाग सजाउने उ चाहीं राम्रो माली थियो।।
उस्को अरू को थियो र आँखाको म नानी भएँ
मेरो पनि उ नै एउटा समाउने डाली थियो।।
आँशु सबै उधारेर हासो खोजी टालिदिएँ
त्यसपछि त जीवनमा सबै तिर लाली थियो
खुशीको गीत उसले रच्यो मैले त्यही गाइदिएँ
त्यो गीतमा धुन भर्ने हाम्रै हातको ताली थियो।।
Wednesday, February 16, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ऊ केही गर्दिन, ऊ हाउस वाइफ हो
ऊ केही गर्दिन ऊ हाउस वाइफ हो। उसले हाउस् वाइफ भन्ने शब्द सुनेकी मात्र हो अर्थ बुझेकी छैन उसको श्रीमानले उसको परिचय यसरी नै दिने गरेक...
-
यौटा पाङ्ग्रा पुरुष हो अर्को नारी जानी चलाउनु पर्छ रथ बराबरी तानी।। विस्वास र भरोसाको गोरेटोमा हिड्न एक अर्काको मान राख्ने हुनु पर्छ बा...
-
ऊ केही गर्दिन ऊ हाउस वाइफ हो। उसले हाउस् वाइफ भन्ने शब्द सुनेकी मात्र हो अर्थ बुझेकी छैन उसको श्रीमानले उसको परिचय यसरी नै दिने गरेक...
-
(Dedicated to my lovely son, Aagat Awasthi, on his 24th birthday, and to all his age-group-peers, whose birthday falls on 21st March.) ति...
No comments:
Post a Comment