गजल २८

कति बस्छौ आगो बनी
हुनु पर्छ पानी पनि।।

दम्भलाई त्याग्नु पर्छ
सधै यस्तै हुन्न भनी।।

जीवनको रीत यस्तै
कोही दीन कोही धनी।।

थाहा छैन अन्त्य कस्तो
बस्नु पर्ला दिन गनी।।

आँखिरमा सबैलाई
जानै पर्ने होलातनी।।